DPA FLEX

Amsterdam, 17 februari 2006

Highlights 2005:
Verliezen over de afgelopen twee jaar omgebogen in een nettowinst van 0,8 miljoen euro over 2005;
Omzet 27% gestegen tot 32,2 miljoen euro;
Bedrijfskosten 0,9 miljoen euro (10%) lager;
Procentuele brutomarge onder druk door mantelovereenkomsten, maar wel gestabiliseerd;
Diverse nieuwe mantelovereenkomsten met grote opdrachtgevers en overname Falanx;
Ontwikkeling tot multidisciplinaire dienstverlener en overname FGN Beheer B.V. (Flex).

Dit was het statement waarmee DPA FLEX verantwoording aflegde jegens de financiële wereld in februari 2006. Kijken we naar de koersgrafiek, dan zien we dat deze verantwoording samenviel met de hoogste koers van het aandeel van de laatste jaren. In de internethausseperiode was DPA nog wat meer waard, maar dat gold voor vrijwel alle aandelen.

Wat had DPA gedaan om die hoogste koers te bereiken? Er was bekend gemaakt dat de verliezen waren omgebogen en er was zo waar winst! U hebt het hierboven ook gelezen. U ziet op de grafiek dat het grootste deel van de speculatiehausse plaatsvond in januari 2006. Er was zeer veel optimisme. Dat was voor de markt als geheel begonnen begin november 2005. Als bij toverslag leken beleggers en speculanten te hebben afgesproken: en nu gaan we omhoog. Er begon een schier eindeloze stijging die iedere dag doorging. Maar bij DPA zien we dat het hele jaar door de stijging al doorging in 2005, met alleen een finale hausse begin 2006. Dat was dus allemaal speculatie, verwachting dat de detacheerder voor financieel personeel een mooie groei tegemoet ging.

We kunnen dus concluderen dat de hoogte van de waarde van een bedrijf ten beurze vooral samenhangt met de verwachting van beleggers. Niet met wat ‘realiteit’ genoemd zou kunnen worden. ‘Realiteit’ bestaat niet, staat althans voor een groot deel los van beurswaarde. Ik verbaas me er altijd weer over waarom beleggers en speculanten zich wanhopig afvragen waarom het nu weer stijgt of juist daalt. Door de internetfora van tegenwoordig kun je dat goed zien, dat volstrekte onbegrip over koersvorming bij allerlei mensen die proberen te speculeren op een richting. Er is bij de meeste mensen, zelfs als ze een bepaalde wereld willen betreden, kennelijk niet de wil om de zaak eerst eens te onderzoeken. Men zoekt wanhopig naar nieuwsfeiten om het veranderde sentiment te begrijpen. Het gaat toch heel goed, waarom daalt het dan? Of, tegenwoordig meer populair: het financiële systeem staat op springen. Hoe kan het dan dat de beurzen nog niet helemáál kapot zijn? Dat er zelfs dagen zijn waarop de beurs enorm stijgt?

Financieel astrologen helpen ons, door te zeggen dat de planeten van alles voorspellen. Laten we dat maar niet uitsluiten, die invloed van planeten.

Uiteindelijk is ook zeker achteraf altijd vast te stellen wat de golfstructuur voorspelde die we op de beurs zich zagen ontwikkelen. Achteraf! Een fundamentele benadering van de markt is ook goed. Dat is toch de manier waarop Warren Buffett, de superbelegger, altijd heeft gewerkt. De fundamenteel ingestelde belegger springt niet in en uit aandelen, maar bekijkt fundamenteel wanneer er een kans is om goedkoop in te stappen in een bedrijf, aandeel of sector die structureel hogelijk winstgevend is en voorziet in een behoefte van mensen die niet zo maar kan verdwijnen.

Ik laat u vandaag DPA FLEX zien, vanwege het feit dat de detacheerder in financieel personeel ‘handelt’, en het probleem van de financiële markten is momenteel: de financiële markt. Als de financiële markt zelf het probleem geworden is, omdat er een schuldencrisis kan ontstaan of er al is, is het natuurlijk interessant om te zien of we daarvan iets terugzien in de koersvorming van DPA. Maar eigenlijk valt dat mee. Dat wil zeggen, we zien een fors dalende trend die op lange termijn nog niet voorbij lijkt, maar deze trend zien we ook bij uitzenders die niet gespecialiseerd zijn in financieel en administratief personeel. DPA wijkt dus niet af van de uitzendsector als geheel.

Zou dit aandeel nu op deze lage koers koopwaardig zijn? Momenteel lijkt er een vorm van bodem onder de koers te liggen omdat de oprichter van DPA er mee ophoudt. Tevens zijn de moeizaam lopende Spaanse activiteiten verkocht. De markt interpreteert deze combinatie van vertrek van de oprichter en verkoop van niet goed renderende activiteiten als ‘bedrijf staat te koop’. Uiteraard wordt dat ontkend, maar wanneer een bedrijf een overnamekandidaat is geworden, wordt de trendmatigheid van de prijsvorming beïnvloed, ten positieve.

Koerstechnisch zien we dat de belangrijke koopzone vanaf € 4,00 tot nog toe niet neerwaarts gebroken is. Maar de neerwaartse telling is niet bij 13, zoals dat wel bij de bodem van 2003 het geval was. We kunnen dus op basis van de grafiek nog niet concluderen dat DPA voor de lange termijn al interessant is.

Wat de grafiek wel duidelijk maakt, net als de langere termijn grafieken van de andere uitzenders, is hoe slecht het kennelijk mogelijk is om de langere termijn vooruitzichten voor uitzendorganisaties vast te stellen. Je zou toch zeggen dat beleggers de wisselende conjunctuur niet zo hysterisch hoeven te vertalen naar dit soort koersuitslagen. In slechte economische tijden wordt kennelijk niet ingeprijsd dat de uitzenders ook sterk terug kunnen komen wanneer het weer aantrekt. De hysterie overheerst onmiddellijk. De beleggers denken kennelijk beslist dat een uitzender niets meer waard is als de varkenscyclus toeslaat. Daar is wel iets voor te zeggen, want w.c.-papier en zeep worden ook wel verkocht in slechte tijden, dus bedrijven die dat doen kunnen ten beurze stabieler gewaardeerd worden, en het pensioenfonds zou ook kunnen besluiten maar veel in w.c.-papier te investeren en niet in uitzenders.

Maar uiteindelijk is de volatiliteit van de uitzendsector ook de aantrekkingskracht voor speculanten en beleggers. Wanneer de markt laag staat en de perceptie is dat het wellicht omhoog kan, is de uitzendsector the place to be. Is dat op dit moment zo? In ieder geval was het zo in januari en februari. En inderdaad is er nog wel wat meer herstel te verwachten. De uitzendsector is dus nog steeds interessant in mijn perceptie. Ook al is Randstad vanaf de bodem al weer 30 % opgelopen. Er kan nog wel wat meer bij de komende tijd. En wie in overnamepremies gelooft, kan ook wat stukken DPA FLEX opnemen. Ik zelf zal het niet doen, maar ik ben ook meer een belegger die van de voorspelbaarheid houdt van de produktie van w.c.-papier, bakkersgist of de distributie van peperkorrels. Maar ieder zijn meug.

Ruud van Megen