Op 25 april 2008 presenteerde Randstad de jaarcijfers. De brutowinst kwam uit op EUR 480,1 miljoen, een groei met 6%. Dat viel niet tegen, het kwam overeen met wat de analisten verwachtten of overtrof die verwachtingen zelfs een beetje. Waar de institutionele beleggers verder naar uitkeken, waren de toekomstverwachtingen. Randstad heeft natuurlijk een grote zet gedaan op het schaakbord met de overname van Vedior. De professionele volgers zijn verdeeld over die overname. Er zijn veel positieve geluiden, maar Randstad zal de handen vol hebben aan de integratie van Vedior. Dat gaf CFO Van de Kraats bij zijn toelichting ook aan.

De ratio van de overname is: schaalgrootte. De stelling is dat schaalgrootte voor het succes van een uitzendbedrijf doorslaggevend is. Is die stelling juist? Ik neem aan dat de Randstad-leiding ter zake deskundig is. Toch is het belangrijk de vraag te stellen. We weten namelijk, statistisch, dat overnames die je ook kunt interpreteren als vorm van fusie, heel vaak niet goed aflopen. De synergievoordelen kunnen tegenvallen, bedrijfsculturen kunnen botsen, en niet zelden vindt een grote overname of fusie plaats op een moment dicht bij een cyclustop in de economie en de financiële markten. Dat is logisch. Als het algemene gevoel is dat de zaak ‘booming’ is, op dat moment zien we dit soort overnames en in ieder geval worden dan de plannen gesmeed. Dat laatste kan ook in dit geval geklopt hebben, maar Randstad heeft wel op het juiste moment toegeslagen, namelijk op het moment dat de waardering van Vedior fors omlaag was gegaan. Dat is alvast goed gedaan.

Wat verwacht Randstad zélf momenteel van de toekomst? Noord-Amerika is moeilijk. Of er verbetering optreedt is niet te voorspellen. Zijn er nog ambities? Ja, Japan. Op dat land wil de uitzender zich expliciet focussen.

Zeer opvallend vind ik momenteel het verschil in waardering dat analisten hebben voor Randstad. De koersdoelen lopen ver uiteen. Er zijn banken die het aandeel op ‘reduce’ hebben staan en uitgaan van een koersdoel van € 20,00. Anderen zien het aandeel richting € 35,00 gaan of zelfs richting € 40,00. Dat is nogal een verschil. Dit is een directe weerspiegeling van de onzekerheid over de vooruitzichten, en dus over de economie, die ook de leiding van Randstad heeft.

De grafieken zullen dus, zoals vaak, het meest concrete verhaal moeten vertellen.

U ziet in de weekgrafiek een neergaande trendlijn lopen, die opwaarts is doorbroken, wat tot een koersdoel leidt van om en nabij de € 35,00. We verkrijgen dat koersdoel door de afstand van het laagste punt van het koersgebied onder de trendlijn tot aan die trendlijn op dat specifieke punt op te meten, en die waarde op te tellen bij het uitbraakpunt. Dit is de methodiek van de statisticus Thomas DeMark die ik gebruik voor het vaststellen van koersdoelen. Er komen nog allerlei regeltjes en voorwaarden bij kijken. In het geval van Randstad op dit moment leiden die ‘voorwaarden’ ertoe dat ik het koersdoel moet wantrouwen. Ik had beslist meer kracht in Randstad verwacht na het zetten van de met mijn methodiek vrij duidelijke bodem. Het was dus mogelijk te kopen in de low week, laten we zeggen voor € 24,00. Posities die voor die prijs zijn ingenomen mogen in bezit blijven. Maar op dit moment heb ik mijn klanten geen positie op het aandeel geadviseerd, omdat ik niet zeker genoeg ben van het koersdoel. Nu zult u zeggen: zekerheid bestaat niet op de aandelenmarkt. Dat is juist, maar wanneer ik een ‘cleane’ trendlijndoorbraak had gezien op deze weekgrafiek, was ik zo goed als zeker geweest van dit koersdoel.

Ik laat u ter illustratie even de grafiek van Fugro zien, waarop zo’n ‘cleane’ trendlijndoorbraak wél te zien was.

Rond € 49,00 heb ik mijn klanten op Fugro dan ook wél een speculatieve positie kunnen adviseren. Het koersdoel was zoals u ziet minimaal € 60,00 voor Fugro, en dat hebben we ook bereikt. ‘Minimaal’, omdat deze methodiek minimale koersdoelen vaststelt. Een stijging of daling hoeft niet te stoppen bij het bereiken van een koersdoel. Conclusie: een koersherstel richting € 35,00 voor Randstad blijft voor mij waarschijnlijker dan een terugkeer naar € 20,00, maar ik ben momenteel niet voldoende zeker van mijn zaak om het aandeel aan te kunnen bevelen. En dat valt me eigenlijk tegen. Maar de grafiek is daarmee wel een perfecte afspiegeling van de onzekerheid over de toekomstige groei (of krimp?) van met name de Amerikaanse economie.

Ruud van Megen