Geachte beleggers,

Nu we in de naweeën van de pandemie met een inflatie geconfronteerd worden die in de 21e eeuw niet eerder gezien is, is een logische vraag: kunnen aandelenbelangen in het bedrijfsleven beschermen tegen koopkrachtdaling door inflatie?

Vandaag kijken we eens kort naar de meest extreme inflatie die er in de 20e eeuw is geweest: de hyperinflatie in 1923 in het Duitsland wat later aangeduid werd met de benaming: de Republiek van Weimar. 

 

DE INFLATIE VAN 1923 IN DE WEIMARREPUBLIEK

Wat was desitijds het geval? Allereerst had Duitsland om de Eerste Wereldoorlog te kunnen voeren geld geleend, in de veronderstelling dat de oorlog gewonnen zou worden, en dan kon de lening terugbetaald worden. Maar de oorlog werd verloren zoals bekend, en Duitsland werd bovenop de opgebouwde schuld geconfronteerd met opgelegde herstelbetalingen om de schade aangericht in andere landen te compenseren. 

Tevens had Duitsland de goudstandaard losgelaten om de Eerste Wereldoorlog te kunnen voeren. Toen de financiële problemen ontstonden in 1919 kon die koppeling aan goud niet zo maar hersteld worden. De regering van Weimar, onder leiding van de sociaal-democraat Ebert, had niets te maken met de fouten van degenen die Duitsland de oorlog in gevoerd hadden, maar moest nu wel de rotzooi opruimen; een vrijwel onmogelijke taak. 

Kort en goed: al vóór 1923 was de inflatie in Duitsland zo hoog geworden, dat spaartegoeden voor 90 % waardeloos geworden waren. 

Dit is de eerste belangrijke les voor burgers: in tijden van hyperinflatie verliest uw spaargeld zijn waarde. Dat is ook volstrekt logisch. Als de inflatie hoger is dan het rentepercentage dat een spaarder ontvangt op het spaargeld, begint de spaarder te verliezen. In het voorbeeld van Duitsland na de Eerste Wereldoorlog, was dit het geval. 

Goed, spaargeld had dus al voor 90 % aan koopkracht verloren, toen de hyperinflatie in 1923 ontstond. In die hyperinflatie ging spaargeld uiteraard helemaal verloren. 

Maar wat deed de Duitse beurs intussen? Als je daarover nadenkt zonder de feiten te kennen, kom je eigenlijk al tot de juiste conclusie. Als een ei in plaats van een paar cent, in Duitsland destijds een paar Pfennig, tienduizend Deutschmark gaat kosten, hoe gaat het dan met eierboer, en met de kruidenier of supermarkt die de eieren verkoopt? Uiteraard heeft de eierboer zijn prijzen tot een absurd niveau moeten verhogen, en de kruidenier en de supermarkt ook. Deze bedrijven moeten immers zelf marge behouden. 

U ziet aan de bijgevoegde grafiek wat er gebeurde: op de 'top' was de Duitse beurs ongeveer 100.000 x meer waard als aan het begin van de 'rit'.

Zelfs in dollars was er een behoorlijke stijging, zoals we zien, maar die stijging was binnen de proporties van wat wij een zeer sterke bullmarkt kunnen noemen. 

 

De Duitse hyperinflatie is behalve een afschrikwekkend voorbeeld van verkeerd gemanagede risico's, overmoed en politieke tegenwerking, een zeer goed voorbeeld ervan waarom beleggen in het bedrijfsleven van belang kan zijn. Duitse burgers zonder aandelenbelangen of vastgoed verloren alles wat ze gespaard hadden; aandelenbeleggers daarentegen behielden de koopkracht, omdat de waardestijging van hun aandelen net zo absurd was als de inflatie. 

Dit is een belangrijk argument voor beleggen, ook als de prijzen voor aandelen in bedrijven iedere dag wisselen en er bearmarkets zijn, die altijd weer zullen terugkomen. Uiteindelijk echter wordt de belegger beloond voor genomen risico's, als tenminste de bedrijven waarin belegd wordt, niet failliet gaan. 

Tegenwoordig is een dergelijk risico te voorkomen door in indices te beleggen. Een index gaat niet failliet.

 

Samenvattend kunnen we stellen, dat aandelen een zekere bescherming bieden tegen hoge inflatie. Spaargeld kan dat alleen ook doen wanneer de spaarrente gelijke tred houdt met de inflatie.

Als we naar de situatie van 2022 kijken, dan is het overduidelijk: met een inflatie boven de 5 % en een spaarrente op 0.0 %, kachelt iedere spaarder flink achteruit. Aandelenbezit echter zal normaal gesproken de inflatie bijhouden, en dit is een belangrijk argument voor beleggen in aandelen.

Het is iets waar beleggers lange tijd niet bij stilstonden omdat de inflatie laag was. Nu dat niet meer zo is, komt een van de voordelen van aandelenbeleggingen naar voren.

 

Vriendelijke groet,

Ruud van Megen