Nu de koers van Apple zich als een raket opwaarts beweegt in2012, is het aardig om eens bij de recente koershistorie stil te staan van dit technologie-concern. Met ‘recent’ bedoel ik dan de periode vanaf 1997, het jaar waarin Steve Jobs terugkwam als CEO.

Op 29 september van het jaar 2000 beheerste Apple even de krantenkoppen van de financiële wereld. “Apple bruises tech-sector”, heette het. Apple kwam met een winstwaarschuwing, en in één dag kelderde de koers met 51,9 %.

Maar wat daaraan voorafging vanaf 1997, was hallucinant geweest. Apple had in het voorjaar van 2000 $ 37,60 als intraday topkoers bereikt, terwijl een jaar eerder, in april 1999, nog een lowkoers van $ 8,50 op de borden stond, en een low van $ 3,23 op 23 december 1997.

Bedenk bij alle genoemde koersen, dat stocksplits verdisconteerd zijn. We kijken dus terug met de prijzen van vandaag.

De $ 3,23 van 1997 hing samen met een groot kwartaalverlies dat Apple destijds bekend moest maken – iets heel anders dus dan de winstwaarschuwing van 2000.

Steve Jobs was in de herfst van 1997 teruggekomen bij het bedrijf, en onder zijn leiding ging het aandeel vanuit de $ 3,23 in de winter van 1997, tot de top in 2000, meer dan elf keer over de kop. Na die top viel het aandeel terug en ging wat heen en weer. Eind september 2000 was de koers teruggevallen naar $ 26,75. Toen kwam dus de genoemde winstwaarschuwing. De winst in het vierde kwartaal zou tegenvallen. Er waren lager dan verwachte verkopen in de maand september, vooral in de ‘education-market’. Een dergelijk bericht was dus goed voor 51,9 % koersdaling.

Het woord ‘computer-hardware’ beheerste het financiële nieuws, en computer hardware, in wat voor vorm dan ook, was vanaf dat moment wat een belegger vooral niet in portefeuille moest hebben. Een sector die jarenlang ‘hot’ was geweest bleek zeer kwetsbaar voor de minste of geringste indicatie van een afnemende vraag bij consumenten. Hewlett Packard, Dell, Compaq, noem maar op, alles stond ineens symbool voor: wie dit koopt, heeft een garantie op halvering van zijn belegging.

U ziet bij de grafieken bovenaan de pagina de grafiek met de val van Apple in beeld in 2000.

HELLETOCHT NAAR DE LOWS

Voor beleggers die niet te veel willen schuiven met hun portefeuille, zou een belegging Apple in die jaren een hel zijn geweest. Stel dat de belegger redelijk gunstig zou zijn ingestapt, op een koers van $ 13,00, vóór het jaar 2000. Dan was hij zeer tevreden geweest met de topkoers van $ 36,00, maar had hij vervolgens moeten constateren dat zijn aandeeltjes Apple in 2003 nog ongeveer de helft deden van aankoop. Iemand die rond genoemde $ 37,60 was ingestapt, kon alleen maar het hoofd schudden over een van de beroerdste investeringen ooit door hem gedaan.

Hoe kan een lange termijn belegger zich wapenen tegen dit soort fluctuaties? Wie er niet te veel tijd mee kwijt wil zijn, maakt een gespreide portefeuille en doet verder niets meer. Gaat de wereld ten onder, dan ook de belegger. Wie een lange termijn portefeuille actief wil beheren, heeft verschillende methodes tot zijn beschikking, technische zowel als fundamentele. De kern is bij iedere methode: houdt het simpel. Een methode die niet in een paar regels samen te vatten is, is geen goede methode. Kies dus een simpele methode en houd je eraan, ook als het handelsverliezen oplevert. Het gaat bij beleggen immers vooral om het managen van risico’s en dus om het beperken van verliezen; winst behalen is niet altijd mogelijk, maar verliezen beperken is wél mogelijk. 

Het gaat om de lange termijn, dus moet ook een lange termijn methode gekozen worden. Qua kwantitatieve en/of technische analyse, het MA-200 op dagbasis is best interessant. De crossing 50-200 is nog interessanter. Een positieve crossing van 50 boven 200 betekent doorgaans dat de onderliggende waarde in een uptrend is of gaat komen, een negatieve crossing betekent: downtrend.

Wie deze ‘crossing’ had gebruikt voor Apple in 2000, had het aandeel verkocht ruim voor de afstort. Het korte gemiddelde 50 draaide beneden het 200-daags en wie het eenvoudig had gehouden, had daar moeten verkopen.

Een gebruik van twee van dergelijke moving averages werkt echter niet goed in een zijwaartse markt. In een sterk fluctuerende maar per saldo zijwaartse markt, kan het zijn dat een cross in een moving average exact op het slechts denkbare moment een signaal geeft.

Daarom heb ik zelf in de loop der jaren de jaarrangemethodiek uitgewerkt.

DE JAARRANGE METHODIEK

Bij AEX Systematisch Lange Termijn en bij RVM Stocks, nu in de Traderswinkel te volgen, werken we met een grotere rangeberekening op cyclische basis, om te bepalen of aandelen in portefeuille mogen zijn of niet. Ik heb de methode in de afgelopen jaren ontwikkeld en vind dat de omgang met risico via deze methode goed genoeg is. Voor de lange termijn kijk ik nu dus voornamelijk op de jaarrange-manier naar aandelen.

Wat dit voor Apple had betekend destijds, ziet u in de grafiek met de gele, rode, en groene lijn bovenaan de pagina.

De rode lijn is de weerstandberekening, tevens opwaarts koersdoel.

De gele lijn representeert de jaarrange pivot, het draaipunt waarop de handelaar mag aankopen of verkopen, of allebei tegelijk.

De groene lijn representeert de steunberekening, oftewel het neerwaartse koersdoel vanaf de jaarrange pivot.

Het prettige van de methode is dat deze lijnen voor een jaar vaststaan; dat jaar is geen kalenderjaar, maar in het geval van Apple kwam de berekening wel ongeveer op een kalenderjaar neer destijds. Het is verder eenvoudig: komt de koers boven de gele lijn, dan ontstaat een opwaarts koersdoel richting de rode lijn, de berekende weerstand. In het geval van Apple in 2000 was dit het niveau 37,98.

Onder de gele lijn ontstaat een neerwaarts koersdoel van, in dit geval $ 16,5.

U ziet bij Apple dat de aandelenbezitter zich in januari en februari 2000 geen zorgen maakt. Het aandeel is al een tijdje in bezit, het is in gevecht met het draaipunt voor het jaar bij de gele lijn, en in maart komt het aandeel er goed boven. Het aandeel benadert de rode lijn (en de weerstand) tot op minder dan een procent. Voor bezitters van het aandeel is dit genoeg om ofwel winst te nemen in de buurt van de weerstand, of het aandeel te verzekeren met puts of af te dekken met callopties.

De koers draaide om bij de bovenkant jaarrange, en vervolgens werd in de daling het draaipunt opnieuw bereikt, en neerwaarts doorkruist.

Er zitten een aantal maanden tussen de opwaartse doorbraak van de gele lijn, de benadering van het opwaartse koersdoel, en de neerwaartse doorbraak van mei. Een paar maanden is lang genoeg om uit te mogen gaan van een nieuwe cyclus, en waarschijnlijk een negatieve cyclus. De aandelenbezitter neemt dus afscheid van zijn aandelenbezit of schermt het zo veel mogelijk af bij de neerwaartse doorbraak, want nu komt 16,50 als neerwaarts doel in beeld.

U ziet dat vervolgens Apple blijft hangen rond de pivot. De neerwaartse doorbraak leidt niet tot een ineenstorting van de koers, Apple breekt weer omhoog, omlaag, en weer omhoog. Steeds daarop reageren had tot handelsverliezen geleid voor de belegger omdat de beweging niet doorzet, maar Apple is vanaf de neerwaartse pivotdoorbraak in mei 2000 een shortkandidaat, totdat het koersdoel bij benadering waar is gemaakt. Maar ook wie wel steeds was ingestapt bij een opwaartse doorbraak van de pivot, had geen positie meer gehad op het moment dat de koers echt instort. De handelsverliezen die hadden kunnen ontstaan door te kopen en ook weer te verkopen bij de pivot, stonden in geen verhouding tot de verliezen die waren ontstaan, wanneer het aandeel nog in bezit was geweest op het moment van de winstwaarschuwing.

Na de ineenstorting van 29 september 2000, volgt de langzame verwurging van wie nog in het aandeel was blijven zitten, onder het motto: mijn aandeeltje Apple komt wel weer een keer terug.

De laagste koers van Apple werd bereikt in april 2003, u ziet het in de volgende grafiek die bovenaan de pagina opgenomen is, de grafiek met de koersvorming vanaf 2000 tot 2004..

Kijkt u goed naar dit plaatje, want hier zien we de moeder aller bodems gevormd worden. De aandelenbezitter die in 2000 in dubio was en uiteindelijk toch maar niet verkocht, heeft het bezit van het aandeel helemaal verdrongen. Iets wat je verdringt is er nog wel,  maar doet geen pijn weer. De belegging is min of meer afgeschreven. In het geval van Apple bleek deze afschrijving eentje die goudomrand was.

Een koers van $6,47 markeerde achteraf de low.  Vanaf de baaldag van Apple in 2000, ging er dus nog eens 50 % van af tot 2003.

Zoals de economische situatie langzaam verbeterde, verbeterde de positie van Apple nog veel sneller. Met name de Ipod en later de Iphone maakten van Apple weer een leidinggevend technologisch concern. De hype ten beurze volgde. De grafiek vanaf de low van $ 6,47 naar de top van eind 2007 staat ook hierboven afgebeeld.

U ziet dat waar de AEX bijvoorbeeld meer dan verdubbelde in waarde, de waarde van Apple vanaf $ 6,47 30 keer over de kop ging. Een hallucinant verschil en een uitdrukking van het succes van de nieuwe producten van Apple. De lange termijn belegger die niets heeft geprobeerd te timen en zijn positie nooit beschermd heeft, doet nu net zo hard mee omhoog als degene die de jaarrangemethodiek volgt. Die laatste heeft wel grote verliezen voorkomen in de slechte tijd.

APPLE IN 2012

Inmiddels leven we in 2012, en is Apple op de beurs uitgegroeid tot het bedrijf met de grootste marketcap. Steve Jobs is dood, maar de lancering van de Ipad, en van vernieuwingen in die Ipad, heeft de beurskoers van Apple in overdrive gebracht. De verkoopcijfers van Iphone, Ipod en Ipad zijn geweldig geweest. Op basis daarvan lijkt Apple niet overgewaardeerd. Inmiddels is de nieuwe all time high op 10 april 644,00. De bezitter van stukken Apple die bij $ 6,47 zijn waardeverlies op de aandelen had verdrongen en deed alsof ze niet meer in portefeuille waren, zag de koers een onvoorstelbare 99,5 keer over de kop gaan, bijna 9.000 %.

Technisch bezien is het interessant om eens met de methodiek van Thomas DeMark naar de maandgrafiek te kijken. Het is de grafiek van Tweede Paasdag, 9 april, en de laatste grafiek bovenaan deze pagina.

Dit is met recht de wonderbare broodvermenigvuldiging. Deze explosie is niet veroorzaakt door verwachtingen van toekomstige winsten, maar is gebaseerd op de winsten die daadwerkelijk door Apple gerealiseerd worden.

Kijken we ernaar door de bril van de Sequential telling, dan zien we dat we al een ‘13’ hebben gehad, een mogelijke top dus binnen deze methodiek. Die top moet dan wel bevestigd worden door een maand die beduidend lager sluit dan de voorafgaande, en als we DeMark zelf volgen, is een maandslot beneden de low van twee maanden ervoor noodzakelijk. Dat is nog niet gebeurd, en de ‘13’ is dus niet bevestigd.

Er is in de grafiek nog een tweede zogenaamde ‘setup’ zichtbaar, ook deze setup krijgt een Countdown mee, en als deze tot ‘13’ moet worden uitgeteld, zijn we met Apple nog wel even bezig omhoog.

De RSI is zeer interessant op maandbasis. Die staat zeer hoog en volgt tot nu toe de nieuwe toppen en bevestigt deze ook. Echter, we hebben nog geen nieuwe high in de RSI ten opzichte van een top uit een vorige cyclus. Hier kan dus negatieve divergentie gaan ontstaan.

DE KOERSTOEKOMST VOOR APPLE

De grafiek geeft momenteel geen enkele reden om Apple niet te kopen, maar een goede stoploss bepalen is lastig. Een onderliggende waarde die nieuwe all time highs plaatst kan geen stoploss meekrijgen, omdat daarvoor minimaal eerst een nieuwe bodem gevormd moet worden, en dan, wellicht, een lagere top. Op dat moment kan die nog te vormen bodem dan de stoploss gaan worden.

Een hoger koersdoel lijkt nog wel vast te stellen. In de daggrafiek staat momenteel een PR in de RSI die nog omhoog wijst, richting 650/660. Er loopt daar ook een kortere termijn Sequential telling die nog niet bij 13 is. We zien wel, dat kan ook moeilijk anders, behoorlijke negatieve divergentie momenteel. We kunnen echter stellen dat een aandeel dat nieuwe all time highs blijft zetten terwijl de markt zelf corrigeert, koopwaardig moet zijn.